Άποψη μου για τον τρόπο σχολιασμού μιας φωτογραφίας - NikosT

Στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλές σελίδες που ασχολούνται με την προβολή, αλλά και την κριτική φωτογράφων και φωτογραφιών.

Ένα διάστημα, ήμουν και εγώ γραμμένος σε ένα από αυτά, τα Ελληνικά site.

Σε αυτό το λίγο διάστημα που παρέμεινα σαν μέλος, αποκόμισα μια άποψη νοοτροπίας μεταξύ, των Ελλήνων και των ξένων φωτογράφων ερασιτεχνών και επαγγελματιών.

Οι ξένοι είναι συνειδητοποιημένοι το τι θέλουνε να δούνε, τι σχολιάζουν και μέχρι σήμερα δεν έχω δει παρατράγουδα αλλα σοβαρότητα σεβασμό και εποικοδομητική κριτική με τον συνομιλητή του.

Αντίθετα με κάποιους δικούς μας φωτογράφους, και κάποιας συγκεκριμένης σελίδας που δεν είναι και τόσο ρόδινα τα πράγματα εκεί μέσα.

Προς θεού δεν βάζω τους πάντες στο ίδιο τσουβάλι.

Πια είναι η διαφορά; Σαν λαός την κυριαρχία μας, και το εγώ μας, τα βγάζουμε αμέσως.

Δεν περιμένουμε να γνωρίσουμε τον άλλο συνομιλητή μας να τον διαβάσουμε ψυχολογικά και μετά να εξωτερικεύσουμε τα εσώψυχα μας και ακόμα περισσότερο όταν υπάρχει η απρόσωπη επικοινωνία.

Και δεύτερον δεν ήταν η πρώτη φορά που έρχομαι σε επαφή με άλλους φωτογράφους.

Όπως θα διαβάσατε ασχολιόμουν από πολύ παλαιότερα με τον χώρο. Οπότε έχω μια μικρή εμπειρία και από πριν όσο αφορά επαγγελματίες φωτογράφους.

Φωτογραφία σημαίνει ότι γράφω κάπου οπτικά αυτό που βλέπω μέσα από ένα εργαλείο που με βοηθάει να το αποτυπώσουμε.

Το αναλύουμε λίγο;

«Γράφω κάπου οπτικά αυτό που βλέπω».

Παρόλο που το λέει από μόνη της η πρόταση, δηλαδή αυτό που βλέπω εγώ, και όχι αυτό που θα ήθελε να βλέπει αυτός που κριτικάρει, παρόλα αυτά, επανερχόμενος σε αυτήν την σελίδα το είχαν αναγάγει σε άθλημα το να κατευθύνουν τον τρόπο φωτογράφησης σε αυτό που ήδη είχε αποτυπωθεί από τον φωτογράφο. Αυτό το κάνανε ακόμα και στον σχολιασμό, που και εκεί ακόμα θα πρέπει να έχεις λεπτούς τρόπους μεταχείρισης για να μπορέσεις να περάσεις στον κάτοχο της φωτογραφίας, το τι θα ήταν καλύτερο.

Τι θέλω να πω. Είχαν μπερδέψει το κριτικάρω αυτό που βλέπω, με το κατευθύνω να το κάνεις όπως θα το ήθελα εγώ.

Και εξηγούμαι.

Όταν αναρτήσεις μια φωτογραφία για σχολιασμό η για κριτική, το πρώτο πράγμα που κάνεις εσύ που είσαι ο κριτής, είναι να διαβάσεις την σκέψη του φωτογράφου.

Τι τον εντυπωσίασε; Γιατί το έβγαλε αυτό το λουλούδι; Τι τον τράβηξε στο πρόσωπο του παππού; Γιατί έβγαλε το πολύχρωμο παπαγάλο; Γιατί τραβάει ασπρόμαυρο;

Είναι λίγα από τα ερωτήματα, που θέτεις στον εαυτό σου, όταν θα πρέπει να κρίνεις.

Ένα άλλο και κύριο στοιχείο που θα πρέπει να έχει ο κριτής, να είναι συνειδητοποιημένος ότι κανένας μα κανένας φωτογράφος δεν θα έχει το ίδιο συναίσθημα με αυτόν.

Αν βάλουμε 1000 επαγγελματίες φωτογράφου να τραβήξουν μια κοπέλα μοντέλο, με extreme μακιγιάζ, να είστε 100% σίγουροι ότι ούτε μια φωτογραφία δεν θα ταιριάζει με την άλλη. Ακόμα και στην οπτική γωνία.

Αν μπείτε σε αυτού του είδους τις ιστοσελίδες και ανατρέξετε στα album του κάθε μέλους, θα διαπιστώσετε ότι η οπτική πλευρά των πραγμάτων έχει μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Τι θέλω να πω; Θα διαπιστώσετε ότι αυτός που έχει προσωπογραφία, οι περισσότερες φωτογραφίες του, είναι προσωπογραφίες. Αν δείτε τοπίο, οι περισσότερες είναι τοπίο. Αν δείτε φύση οι περισσότερες είναι φύση, αυτός που ασχολείται με την καλλιτεχνική είναι όλες σε αυτό το στιλ.

Γιατί το γράφω αυτό;

Γιατί αυτός που τραβάει προσωπογραφία δεν μπορεί να κρίνει απερίσκεπτος αυτόν που βγάζει καλλιτεχνική.

Η αυτός που βγάζει χρώματα να κριτικάρει μια ασπρόμαυρη. Και μιλάμε πάντα από την πλευρά των ερασιτεχνών.

Για να φτάσεις σε επίπεδο που να μπορείς να τα κριτικάρεις όλα, χωρίς να επηρεάζεσαι θα πρέπει να είσαι επαγγελματίας κάποιας κλάσης, η τουλάχιστον με κάποια εμπειρία .

Και επανέρχομαι στις ιδιωτικές σελίδες κριτικής, που εκεί μέσα μπαίνεις γνωστικός και βγαίνεις αρπαγμένος, όπως και εγώ. Γιατί ως εκ θαύματος οι πάντες είναι κριτές των άλλων.

Διαπιστώνεις ότι προσπαθούν να αποδείξουν στους άλλους ότι το σωστό είναι το δικό τους, χωρίς να μπουν στην διαδικασία να σε ρωτήσουν, έστω γιατί τράβηξες την φωτογραφία κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Θα φέρω ένα προσωπικό παράδειγμα για να δώσω έμφαση και στα λόγια μου.

2 διαφορετικές φωτογραφίες που έγινε και η πολύ συζήτηση. Στην μεν πρώτη έχω βγάλει ένα συγκρότημα της ΔΕΗ από απόσταση χιλιομέτρων με τηλεφακό. Δεν μπαίνω στην διαδικασία να κάνω ανάλυση της φωτογραφίας.

Είχα 1098 επισκέψεις. Οι περισσότεροι γράφανε πολύ καλή. Όμως υπήρξανε και κάποιοι που γράψανε για παράδειγμα.

" Δεν μου αρέσει η φωτογραφία και τόσο γιατί …. και Θα την ήθελα ασπρόμαυρη".

Ο άλλος "θα την ήθελα καδραρισμένη" !!!.

Ο άλλος να έκοβα από πάνω τους καπνούς. Και τέλος μου γράψανε ότι το συγκρότημα έχει περισσευούμενες καμινάδες και πρέπει να τις είχα βγάλει εκτός.

Και ερωτώ εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές. Είναι σχολιασμός η κριτική αυτή σε μια φωτογραφία;

Στην άλλη έχω απομονώσει και τραβήξει ένα δέντρο που γέρνει μέσα στην λίμνη και ακουμπάνε τα φύλα του στο νερό, με τον ήλιο να τα κτυπά από πίσω με αποτέλεσμα να έχει δώσει μια ξεχωριστή φωτεινότητα στα φύλα του.

Η σχολιασμοί και κριτικές;

"Εγώ θα το άνοιγα το πλάνο να φαίνεται η λίμνη". !!!! "Εγώ θα έκανα άλλη φωτομέτριση για να μην φαίνεται καμένο και άχρωμο το πίσω φόντο". "Εγώ θα περίμενα μια άλλη ώρα για να μην βγει καμένο το χρώμα του νερού".

Αυτό είναι κριτική; Ε!! Αντε φωτογράφησε την όπως μου γράφεις εμένα και ανέβασε τη να την δούμε.

Τις απαντήσεις μου τις έδωσα εκεί και ξέσπασε πόλεμος, αλλά εδώ θα το θέσω πιο αναλυτικά.

Στην πρώτη φωτογραφία, θα πάρω τα σχόλια από την αρχή.

Αυτός που την ήθελε ασπρόμαυρη. Δεν είναι κριτική η σχολιασμός αυτός. Κατευθύνει τον φωτογράφο να βγάλει την δικιά σου φωτογραφία. Αν την θέλεις ασπρόμαυρη να πας και να την βγάλεις εσύ με τον δικό σου τρόπο. Εδώ κρίνεις αυτό που βλέπεις. Όσο για το «καδραρισμένη». Εδώ θα πω ότι δεν μπαίνουν στην διαδικασία να σε ρωτήσουν αρχικός, αν δεν το έχεις κάνει εσύ, πιο είναι το σκεπτικό που έβγαλες αυτήν την φωτογραφία. Και τι σημαίνει καδραρισμένη. Σε αυτό το σχόλιο έχω απορία. Μέχρι εκείνη την ώρα δεν το ξέρει κανένας. Μπορεί να ήθελα να δείξω την μοναχικότητα ενός κολοσσού με τόση ενέργεια. Μπορεί να ήθελα να δείξω το που βρίσκεται αυτό το συγκρότημα, μέσα σε μια πεδιάδα. Δεν κατευθύνεις την φωτογραφία, την σχολιάζεις για αυτό που βλέπεις. Όσο για τον άλλο, χαριτολογώντας του έγραψα θα πω στην ΔΕΗ να τις γκρεμίσει, και αναφέρομαι στις καμινάδες.

Μα είναι δυνατόν να αποτυπώνεις ένα συγκρότημα και να αφήσεις έξω μέρος από αυτό; Τότε δεν βγάζω αυτό που σκέπτομαι και βλέπω. Τέλος, πολύ λίγοι ήταν αυτοί που έκαναν ουσιαστική κριτική και γράψανε για το χρώμα, την γραμμική αποτύπωση των καπνών το ξεχωριστό δέντρο και δώσανε εποικοδομητικές συμβουλές που ήταν καλοδεχούμενες.

Όσο για την άλλη φωτογραφία, θα έπρεπε να προσέξει από την αρχή ότι έχω απομονώσει το δέντρο, τι θα περίμενε, να ήθελα να βγάλω την λίμνη και έβγαλα το δέντρο;

Αυτές είναι οι διαφορές όταν δεν είσαι έτοιμος να γίνεις σχολιαστής και κριτής φωτογραφίας.

«μέσα από ένα εργαλείο που με βοηθάει να το αποτυπώσω».

Όλοι μας δεν είμαστε πλούσιοι και με καλή οικονομική άνεση, για να έχουμε τα top models των φωτογραφικών μηχανών, πόσο και τους ανάλογους φακούς. Αυτό όμως είναι το εργαλείο στο οποίο θα αποτυπώσουμε αυτό που βλέπουμε. Παλιά υπήρχαν τα αρνητικά films και κάπου στην εκτύπωση έπεφτε και καμία διόρθωση. Τώρα είσαι αυτόνομος με τις ψηφιακές μηχανές. Και εδώ είναι η ουσία.

Διαβάζετε η τάδε μηχανή έχει 8.1 Mpx, η άλλη 12.1 η 12.5 και στην καλύτερη περίπτωση 24.5mpx. η και περισσότερα.

Τι ρόλο παίζουν τα pixels; Και πόσο πρέπει να δίνουμε βάση σε αυτά ώστε να έχουμε καλή φωτογραφία;

Pixel είναι η μονάδα αποτύπωσης. Αν κοιτάξετε με ένα καλό μεγεθυντικό φακό την οθόνη του υπολογιστή σας, θα δείτε πως όλα όσα βλέπετε σε αυτήν (γράμματα, γραμμές, γραφικά κ.λπ.) έχουν δημιουργηθεί από πολύ μικρά ψηφία (μικρά τετράγωνα κουτάκια). Αυτά είναι τα pixels, οι δομικές μονάδες κάθε σχήματος που εμφανίζεται στην οθόνη.

Αν λοιπόν είναι μικρό νούμερο τα pixel της μηχανής σας τότε θα εμφανίζεται ο λεγόμενος κόκκος στις φωτογραφίες σας. Αντίθετα όσο μεγαλύτερο είναι αυτό το νούμερο τόσο πιο συμπαγές είναι το σύνολο μιας φωτογραφίας.

Εκτός από τα pixel παίζει μεγάλο ρόλο και η ρύθμιση ISO που θα βάλουμε. Στις ψηφιακές μηχανές εκδηλώνεται σαν “θόρυβος – κόκκος”. Τι σημαίνει αυτό; Όσο μεγαλύτερο ISO βάλουμε τόσο περισσότερο κόκκο έχουμε. Αν το συνδυάσουμε και με τα pixels της μηχανής, καταλαβαίνετε τι επίπτωση έχουμε.

Όλα αυτά τα έγραψα για να καταλήξω ότι μπορεί να ανεβάσει κάποιος μια φωτογραφία που μπορεί να έχει χαμηλά pixels και όσοι ξέρουμε το καταλαβαίνουμε. Το κίτρινο να έχει βγει λίγο ξεθωριασμένο και να μην δείχνει σωστά και η αποτύπωση να είναι με κόκκο.

Είναι μεγάλο λάθος να του γράψεις πρώτον τι φωτογραφία είναι αυτή, η μάθε να τραβάς φωτογραφίες, η τι μηχανή έχεις για να κάνουμε και μόστρα ότι εμείς έχουμε την καλύτερη.

Ο σωστός τρόπος απάντησης για εμένα προσωπικά όπως και κάνω, είναι. «επειδή καταλαβαίνω ότι η μηχανή σου έχει χαμηλά pixels και δεν μπορεί να αποτυπώσει σωστά, θα πρότεινα να βγεις από την θέση πρόγραμμα, και να δοκιμάσεις την χειροκίνητη λειτουργία να κατεβάσεις όσο μπορείς το ISO και να κάνεις δοκιμές μέχρι να βρεις τον κατάλληλο χρόνο». Έτσι απαντώ και πιστεύω αυτός είναι ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης. Μην σας φαίνεται περίεργο που το γράφω, γιατί μέσα εκεί υπήρχανε κάτι κοκοράκια που με τα λεφτά του μπαμπά αγοράζουν μηχανές και σνομπάρανε άλλους που προσπαθούσανε να δείξουν αυτό που με τόση αγάπη βγάλανε στην φωτογραφία τους.

Τελειώνοντας θα θίξω και έναν τελευταίο παράγοντα, τον οποίο προσπερνάνε, αλλά πιστεύω για να έχεις την σωστή και καλή ματιά, παίζει και αυτό τον ρόλο του.

Αναφέρομαι στο PC που έχουμε όλοι εμείς που ασχολούμαστε με την φωτογραφεία.

Φαντασθείτε μια φωτογραφία σας να την βλέπετε στον τελειότερο από θέμα γραφικών υπολογιστή και σε έναν άλλο του 2002. Πραγματικά σκεφτείτε αυτήν την διαφορά.

Ελάτε τώρα και στην θέση του σχολιαστή από ένα laptop και ενός άλλου από επιτραπέζιο με ότι τελειότερο υπάρχει.

Δυο τελείως διαφορετικά βλέμματα στην ίδια φωτογραφία.

Άλλο λοιπόν κριτική σε μια φωτογραφεία, άλλο σχολιασμός, άλλο λέω την γνώμη μου.

23-2-2010